بررسی میزان عوارض چشمی کورتیکواسترویید (گلوکوم و کاتاراکت) در کودکان آسمی تحت درمان با کورتیکواستروئید استنشاقی با دوز خفیف تا بالا

چکیده زمینه و هدف: آسم از جمله شایعترین بیماری‌های مزمن در تمامی سنین و شایع‌ترین بیماری مزمن در میان کودکان است. با توجه به مطالعات محدود صورت گرفته در باره عوارض چشمی داروهای کورتیکواستروئید استنشاقی ، هدف از این مطالعه بررسی میزان بروز عوارض چشمی این داروها در کودکان آسمی تحت درمان با کورتون استنشاقی است. مواد و روش کار: کودکان 2 سال تا 12 ساله که مورد شناخته شده آسم و دارای اندیکاسیون شروع کورتون استنشاقی Step )2و بالاتر) ابتدا از نظر عدم وجود هرگونه بیماری چشمی توسط متخصص چشم پزشکی بررسی شدند و سپس تحت درمان با کورتیکواسترویید استنشاقی بر حسب نیاز و شدت بیماری با دوزهای خفیف تا بالا قرار گرفتند و طی 6 ماه از نظر شدت علایم آسم پیگیری و مجددا از نظر گلوکوم و کاتاراکت ،انواع و شدت آن بررسی شدند. یافته ها: در این مطالعه 160 کودک وارد شدند که طیف سنی آنان بین 2 تا 12 سال با میانگین 8/2±48/6 سال بود. میانگین فشار چشم در دختران و پسران به ترتیب 29/1±42/13 و 25/1±43/13 میلیمتر جیوه بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنادار نبود (541/0 P=) و حدت بینایی 10 و 57/3±10 بود (229/0 P=). فشار چشم و وضعیت لنز در تمامی کودکان پس از مصرف کورتیکواستروئید استنشاقی در محدوده نرمال قرار داشت. نتیجه گیری: کورتیکواستروئیدهای استنشاقی داروهای کم خطری از لحاظ عوارض چشمی جهت درمان آسم کودکان می‌باشند.